| Detail |
Novaja knira vjadomaha belaruskaha zurnalkta Mixalia Symanskaha - heta chvaljujucy, hlyboj rozdum pra samae darahoe, vecnae i svjatoe u zycci - pra nasu Radzimu; scyraja razmova pra zycim malen’kija vesacki, by svjatyja abrazy, dze zyve dusa belarusau, pra zytnevae pole, kvjacistyja duchmjanyja luhi, bjarozavyja rai, vjaskovyja scjazynki, letni dozdz... Autar zaprasae cytacou bol’s uvazliva pryhljadzecca da navakollja, adcuc’ jaho, kab zrazumec’ halounae: my zyvem sjarod dobrych, scyrych, pracavitych ljudzej u cudounym kpai, imja jakomu — Belarus’. Bezumouna, tut ne tol’j trapjatkaja liryka, ale i tryvoznyja dumki, i klopat pra nasa staulenne da pryrody, bahataj duchounaj spadcyny belaruskaj, sto vel’mi vazna u Hod kul’tury. /// /// Новая кнira вядомага беларускага журналкта Mixaлia Шыманскага - гэта хвалюючы, глыбой роздум пра самае дарагое, вечнае i святое у жыццi - пра нашу Радзiму; шчырая размова пра зyciм маленькiя вёсачкi, бы святыя абразы, дзе жыве душа беларусаў, пра жытнёвае поле, квяцiстыя духмяныя лугi, бярозавыя rai, вясковыя сцяжынкi, летнi дождж... Аўтар запрашае чытачоў больш уважлiва прыглядзецца да наваколля, адчуць яго, каб зразумець галоўнае: мы жывём сярод добрых, шчырых, працавiтых людзей у цудоўным кpai, iмя якому — Беларусь. Безумоўна, тут не тольй трапяткая лiрыка, але i трывожныя думкi, i клопат пра наша стаўленне да прыроды, багатай духоўнай спадчыны беларускай, што вельмi важна ў Год культуры.
|
